Hollandse Oorlog

Inhoud

1672 staat in Nederland bekend als ‘het Rampjaar’. De Republiek der Verenigde Nederlanden werd in 1672 dan ook aangevallen door Engeland, Zweden, Frankrijk en de bisdommen Münster en Keulen. Er brak zelfs grote paniek uit toen Franse troepen de Rijn overstaken en Twente en Zutphen bezetten. Op bevel van Lodewijk XIV bereidden circa 180.000 soldaten zich voor op een invasie van de Nederlanden. Omdat ze geen toestemming kregen om door de Spaanse Nederlanden te trekken, besloot de Franse koning zijn leger een omweg te laten maken via het bisdom Keulen. Ze omzeilden ook het versterkte Maastricht en trokken de Nederlanden binnen bij Lobith. De Oude Hollandse Waterlinie vertraagde de opmars van de Franse troepen, maar Utrecht viel wel snel in Franse handen. Een Franse invasie via de Noordzee bleef uit, o.a. omdat Michiel de Ruyter in een aantal zeeslagen de beruchte 3de Engels-Nederlandse Zeeoorlog wist te winnen en de Nederlandse vloot dus heer en meester bleef op de Noordzee. Lodewijk XIV, die maar wat graag het Franse koninkrijk de Rijn als natuurlijke grens wou schenken, bleef besluiteloos wachten in Utrecht. Intussen besloot de Heilig Roomse Keizer Leopold I de Nederlanders een handje te helpen. Na een spontane burgeroorlog in Holland, wist Willem III uiteindelijk de macht naar zich toe te trekken. De Nederlanders wisten vervolgens Frankrijk (en ook Engeland) hard te treffen in de Amerikaanse kolonies, waardoor de Engelsen in 1674 de Vrede van Westminster ondertekenden. Frankrijk kreeg echter een nieuwe bondgenoot: Zweden. Dankzij diverse Zweedse en ook Franse overwinningen (in de Spaanse Nederlanden) kon Lodewijk XIV Europa enkele voorwaarden opleggen. Pas in 1679 werd uiteindelijk de Vrede van Nijmegen ondertekend.